حضور و غیاب / گاه و بیگاه / حال و اینده و گذشته

حضوری گر همی خواهی ازو غایب مشو  حافظ     متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و امهل ها

صوفی ابن الوقت باشد ای رفیق

شناسای حق ان کس است که :" یقارن وقته"  ..و در خانه اگر کس است یک حرف بس است .

شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد		بنده طلعت آن باش که آنی دارد
شیوه حور و پری گر چه لطیف است ولی		خوبی آن است و لطافت که فلانی دارد
چشمه چشم مرا ای گل خندان دریاب		که به امید تو خوش آب روانی دارد
گوی خوبی که برد از تو که خورشید آن جا		نه سواریست که در دست عنانی دارد
دل نشان شد سخنم تا تو قبولش کردی		آری آری سخن عشق نشانی دارد
خم ابروی تو در صنعت تیراندازی		برده از دست هر آن کس که کمانی دارد
در ره عشق نشد کس به یقین محرم راز		هر کسی بر حسب فکر(فهم) گمانی دارد
با خرابات نشینان ز کرامات ملاف		هر سخن وقتی و هر نکته مکانی دارد
مرغ زیرک نزند در چمنش پرده سرای		هر بهاری که به دنباله خزانی دارد
مدعی گو لغز و نکته به حافظ مفروش		کلک ما نیز زبانی و بیانی دارد

_______

آن : لحظه ،وقت در زبان اهل معرفت ....لحظه ی شوق انگیز وصل و طرب و بیخودی و محو ...