salam

این وبلاگ برای گسترش فرهنگ گفتگو بنیان نهاده می شود

salam

این وبلاگ برای گسترش فرهنگ گفتگو بنیان نهاده می شود

الهی

خدای من   

درون ما را از بیراهه آشوب های بی سود و نگرانی های بیهوده و دغدغه های وهمی و واهی بزدای  

الهی ما را از بیراهه های کشمکش و  ناهمدلی و ناهمزبانی و ناهمسویی و  ناسازگاری های ناسوتی به شاهراه عشق و همدلی و هماوایی و همنوایی و هم سرایی های لاهوتی  رهنمون ساز  

الهم اهدنی بنورک الیک

الهی

نای ما را از نوای دلنشین خود اکنده ساز  

مهربانا جان ما را به نسیم جان بخش امرزش خود بنواز  

الها داروی دردها روان و جان و جسم و خانه و کاشانه همه دردمندان باش  

الهی ان کسان که دلشان به واسطه نابخردی ها و سهل انگاری هایمان شکسته است در پناه مهربانی بی واسطه ات  مرهم دلهای شکسته شان باش  

الهی با نمایش نشانی هایت از گمراهی و سرگشتگی و سرگردانی رهایمان ساز  

الهی

الهی

الهی فن فنا و رسم وفا و درس صفا به ما بیاموز

الهی

خدایا بی کسی و تنهایی در حضورت بی فروغ است  و جمع و حضور بی حضورت  نیزبی فروغ  

الهی در جمعیت و تنهایی حضورت را از ما دریغ نفرما  

الهی خانه وجود و ملک سجود به نور خود روشنایی بخش  

الهی همه موانع صعود به قله حضورت را از جلوی راهم بردار  

الهی طعم رهایی و رایحه آزادی در فضای بهشت بندگی ات نصیب و روزی ما بگردان  

الهی  غبارهای جهل و ترس و طمع را در پرتو درخشش نور معرفت زائل ساز  

الهی همه گونه نابخردی و هواپرستی و خود خواهی را از جانمان بزدای  

الهی  خودبینی و دوبینی  را در کوره عشق خود ذوب گردان  

الهی

الهی بر سر سرای خودت راهم ده و بربارگاه خودبار ده و از جایگاه خود نشانی ده  

الهی فرد فنا در جمع ثنا به همه ثناگویان عنایت فرما  

الهی چنان کن که  ترانه سرای کویت و بازنده رویت ویابنده نورت  و جوینده جورت و سوزنده طورت  و نوشنده طهورت و کوبنده درت باشیم  

الهی ناز خود چنان برما نمای که سرتاپا نیاز شویم و سر ازپا نشناسیم  

الهی ..شعری از ارتیمانی

قول رضی الدین آرتیمانی در آن ساقی نامه بلند و زیبایش:

الهی به مستان می خانه ات .................. به عقل آفرینان دیوانه ات

به جام صبوح و می و میکده ............... به رندان مست صبوحی زده

به صبری که در ناشکیبا بود .............. به شرمی که در روی زیبا بود

الهی به آنان که در تو گم اند ................. نهان از دل و دیده مردم اند

میی ده فروزان تر از شمع روز .......... میی ساقی و باده و جام سوز

میی ده که چون ریزی اش در سبو .......... همه قل هو الله تراود از او

میی سر به سر شور و مستی و حال ... میی یک قدم تا در ذوالجلال

میی را که باشد در او این صفت ............ نباشد به غیر از می معرفت 

hermeneutics.blogfa.com

آزادو رها

الهی آزادی و رهایی بهره زندگی همگان با د  

الهی سود صعود بر قله های رفیع بخشندگی و فرزانگی و بسندگی و سازندگی را بر زیان فرود به زمین تنگ نظری و تن آسانی و سنگدلی و ویرانگری غالب فرما