الهی شکوفه های وجودمان را به میوه های پربار تبدیل فرما
الهی تیرگی های درون و غبارهای نشسته بر دل و قلب و جانمان را در بارش باران بهاری شستشو ده
الهی اگاهی حقیقی نصیب و بهره ما بفرما
الهی نادانی و نااگاهی و نابخردی را برما روا مدار
الهی با نور خودت همه ما را از سکون و واپس گرایی و فرسودگی و ستمگری و ستم پذیری رهایی بخش
الهی ربنا انزل علینا مائده من السماء تکون عیدا لنا لاولنا و اخرنا
الهی جانها را با اخگر شوق منقلب و متحول گردان
الهی سرها را در اسمان پرستاره زندگی به زیور ستارگان حکمت بیارای
الهی شایستگی گفتگو با خودت را که از بهترین عطایای تو بر افریدگان است به ما عنایت کن
الهی
الهی اوج رهایی را در پسین ادینه برای ما رقم زن
الهی چنان گردبادی در وجودمان برپا کن که هرچه برچسب های ناچسب بر ساحت های ناب فطرت در کثرات دنیا بران چسبیده از جا کنده شود
الهی دلهای همه ما را بهاری گردان
الهی همه ما را دوستان خودت قرار ده تا دوستان باوفایی برای یکدیگر باشیم
الهی پویش و پیوند و پارسایی ُ و پرواز و پند و پذیرش و پرسش و پاسخ را مرام ما قرار ده
الهی سیمای زندگی را با ستایش حقیقت و ستون انرا با ثنای بندگی به خود بپیوند
الهی خودت با نظر رحمت به بندگان خود بنگر
الهی مفلوک و بیچاره ام و چاره ام تویی
الهی چاره ساز بیچار گانی پس چاره کار ما را نیز بساز
الهی از هر کس و از خود ناامیدم و تنها امید ناامیدان تویی
امید امیدواران را ناامید نکن
الهی دست از طلب ندارم تا کام من برآید. یا تن رسد به جانان یا جان زتن درآید ...
الهی از انحطاط خود چه گویم که سراسر نقص و نیازم و از حاجت چه خواهم که یک پارچه فقر و فنایم و از گناه و خطا چه گویم که اکنده از سوز و گدازم
الهی تو را چگونه ستایم که زبانم قاصر از ثنای توست و چگونه ثناگوی تو نباشم که هماره و هر لحظه مرهون جو د و غرق احسان توام
الهی با چه روی روبه تو ارم که از شرم روی دیدنت ندارم
چگونه انکس که با بندگانت بدی روا داشته با افریدگارشان به گفتگو نشیند
الهی ما را از زیر بار حق الناس به لطف عمیم خود و فضل شمیم خود رهایی بخش
ای انکه ولله میراث السموات و الارض
الهی بر بارگاه جمال خودت ما را راه ده و بر مثال تسلیم به خود ما راه نما
الهی پیوسته ما را تحت عنایت خودت بدار و همه ما را با چراغ راهنمایی خود راه بر
الهی یک نظر بر انظار ما نما تا از لغزش های امکانی دور شویم و حول شمع وجود پروانه وار بگردیم
الهی خورشید حقیقت در جانمان طالع گردان و ما را از روشنایی ماه جمالت در اسمان تیره و تار دنیا برخوردار گردان
الهی ای خالق شگفتی ها و ای افریننده محمد انچه حقیقت وجود ما را از ما گرفته است از ما بگیر تا همچنانکه نبی فرمود :(لولا کثره فی کلامکم و تمریج فی قلوبکم لرایتم ما اری و لسمعتم ما اسمع :اگر زیاده گوی نبودید و دلتان هرجایی نبود انچه من می بینم شما هم می دیدید و انچه من می شنوم شما هم می شنیدید ) گوش ما به پیغام های تو شنوا گردد و دیده هایمان به نگاه تو روشن ...انگاه جز تو نبینیم و جز تو نشنویم و جز تو نخواهیم و جز تو ندانیم و از سویدای دل و عقل و جانمان ندای :الغیرک من الظهور ما لیس لک ُ را با اهنگ هستی بسراییم
الهی در شب زادروز سرچشمه مهر و پویش پیوند و پارسایی ما را هم در زمره نواموزان دبستان حکمت و تزکیه از جام جوشان و مشعشع توحید سیراب گردان
الهی به همه افریده های خود توان گسستن بندهای پیدا وناپیدای درون و بیرون و خروج از قفس هوی و پرواز در اسمان بیکران افرینش عنایت فرما
الهی ما را از غواصان بحار کنش و بینش و یابندگان گوهر سرشت و سرنوشت و ارمیدگان در ساحل سیرت قرار ده
الهی به همه ما ایمانی به عمق ژرفای اقیانوس عطا کن تا همواره حتی در عین گشایش و شادی و اوج سرافرازی به درگاه تو انابه کنیم و پیوسته حتی در عین تنگی و اضطرار با یاد تو ارامش یابیم ..
الهی دوستی خودت را در وجودمان بیفشان تا درخت دوستی بنشانیم که کام دل به بار ارد
و درخت دشمنی برکنیم که رنج بی شمار ارد
الهی ما را چنان بدار که سرمایه های وجودی مان را در خدمت خودت صرف کنیم و همچون تو بر بندگانت مهربان و رئوف باشیم
الهی از کان عظمت خود چشمه ای بر فرومایگی هایمان باز کن تا ازادگی را تجربه کنیم و از هرگونه فرومایگی بپرهیزیم و بگریزیم ..
...برای پست قبلی دوست عزیزی همراه با سروده ای از غزل های لسان الغیب حافظ شیراز زینت بخش این صفحات شدند اما به اشتباه نظر ایشان حذف شد ..امیدوارم باز هم به ما سر بزنند و ما را با گلنوشته هاشان بنوازند..)
الهی تاریکخانه های نقص و عجز و نیاز و درلمردگی مان را با افتاب خورشید حقیقت روشن ساز
الهی ظلمت های خودبینی را با اخگر خودنگری و خودشکنی از صفحه وجودمان برانداز
الهی همه ما را شایسته حضور در خلوت انس قرارده و از دیدار خود محروم مفرما
الهی اللهم اجعلنا من المرحومین و لاتجعلنامن المحرومین
الهی عیب هایمان را بر ما اشکار ساز و نقص هایمان را برما بنمایان تا مقدس بودن و مطلق بودن تو را دریابم الهی عظمتت را به اندازه ظرفیتم بر من بنما تا کوچکی و حقارت خود را حس کنم
خدایا باران هستی ات که بر زمین بی اب و علف نیستی ام پیوسته ریزان است خدایا از عمر ما بکاه و بر عمر مادر افزای
پروردگارا نغمه های گوش نواز افلاک نشینان را بر ما خاک نشینان ارزانی دار
گوش هایمان را از سرودهای هستی ساز و اوازهای مانا اکنده ساز
باران که در لطافت طبعش خلاف نیست درباغ لاله روید و در شوره زار خس
الهی باران رحمت و امرزش تو پیوسته سرازیر است جان ما را در قطرات غالیه زای ان از هرچه غیر توست شستشو ده
الهی شوره زار وجود ما را با نفحات رحمانیه ات به باغی تبدیل کن که مستعد رویش لاله های دوستی و شور و شعور گردد
مهربانا ساز دلمان را با نوای شورانگیز هستی همساز گردان
الهی ساحت های وجودمان را چونان برکه هایی از اب مهر و صدق لبریز گردان
رب ادخلنی مدخل صدق و اخرجنی مخرج صدق .....
الهی به ما توانایی عبور از غرایز و ورود به حقایق عنایت فرما الهی ذهن ما را در اندیشه خود بدار و نهال دوستی را در روان ما بنشان و با پندارها و گفتارها و کردارهای نیکو ابیاری اش نما
الهی قطب نمای وجودمان را در اقیانوس پهناور هستی به سوی ذات خود تنظیم کن تا در امواج سهمگین و متلاطم و در میانه گردبادها راه را گم نکنیم
الهی کی رفته ای زدل که تمنا کنم تو را کی بوده ای نهفته که پیدا کنم تو را
الهی ما را در بند خودت بدار تا بنده تو باشیم چه اینکه گفته اند :بنده آنی که در بند آنی .
مهربانا : جرعه ای و تنها جرعه ای از مهربانی ات را در حق افریدگانت در جانمان بیفشان
الهی عقل ما را ایینه دل ما و احساس ما را بازتاب عقل ما و همه را فروغ رخ خود قرار ده
الهی جان مرده ما را به اخگرهای شیدایی ات بیفروزان
الهی سوزی ده که ساز وجودمان را و سازه هستی مان را از قیود حجاب های تاریک برهاند
الهی جرعه ای از جامی که در دستان جان های شیفته حق است در کام ما نیز بریز
الهی همچنانکه صورت ما را نیکو گردانیدی سیرت و سریرت ما را نیز نیکو گردان
الهی خواسته هایی که در این نوشته ها می ایند با امین های خوانندگان سوخته دل و صمیمی همراه است ُپس در حق همه انها را به هدف اجابت برسان
الهی یا جابر العظم الکسیر خودت به فضل عمیم خود از همه افریدگانت دستگیری فرما الهی جان ناقص و پرنیاز مارا در اقیانوس آمرزش خود شستشو ده دادارا انان را که پندار و گفتار و کردار جاهلانه ما جانشان را خسته و بر روان انها گرد کدورت نشانده است انقدر از دریای کرم خود بر جان و جهانشان ارزانی فرما که ان کدورت ها از جانشان زدوده شود