آئین شکرگزاری 3

فرمول 2 ..گاه برخی یا بسیاری پیش امدها و رخدادها در درازنای زندگی ادمی در این دنیا  در سطوح و ابعاد گوناگون زندگی فردی و اجتماعی بروفق مراد نیست یا دست کم چنین می پنداریم یا احساس می کنیم که تا اندازه ای یا  تا اندازه ی زیادی ناخوشایند و /یا ناپسند و /یا تلخ و گزنده و هولناک [و سایر برچسب هایی که پندار و وهم ما برای توضیح و تبیین این بادهای ناموافق می تراشد و می سازد و..]هستند ...در این اوضاع و احوال ،شرط شکرگزاری چیست ؟ پاسخ بسیار اشکار  است : صبر . الصبر من الایمان کاالرأس من الجسد . شکیبائی و بردباری و تمرین این فضیلت بسیار والا سبب می شود از بسیار کنش ها /واکنش ها و برهم کنش های غریزی و  شتابزده و نامعقول به بادهای ناموافق که تنها وضع را برای خود و دوستان و همگنان  وخیم تر و ناگوارتر می سازند و احیانا پشیمانی و خذلان و خزی و وهن به باراورند به سوی بینش ها و منش ها و کنش های خردمندانه و منطبق بر فرهیختگی و در عین حال مؤثر ،هرچند کند و اندک ، گذر کنیم >و به جای انکه به تغییر شرایط بیرونی بیندیشیم به تغییر و اصلاح و اعتلای خود همت گماریم که : ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم (خداوند وضع قومی را تغییر نمی دهد تا اینکه خودشان نفس خویش را اصلاح نمایند ). ..

پرورش صبر و گسترش ان باعث پیشگیری از دو عارضه ی خانمان سوز اجتماعی است  که مایه و پایه انحطاط و فرومایگی اجتماع می باشد :ستم گری و ستم پذیری .

توجه کنیم که همواره بقای ستمگر بدون وجود گروهی  ستم پذیر و سلطه پذیر امکان پذیر نیست از همین روست که برای جلب نعمت و بهروزی اجتماعی  تنها پرهیز از ستمگری بسنده نیست بلکه ستم گریزی و ستم ستیزی نیز لازم است . از همین رو در روایت : ظلم و انظلام هر دو نکوهش شده است و نه تنها ستمگران که ستم پذیران نیز به نوبه ی خود در ایجاد و تداوم فرومایگی و نقمت و قهر مقصرند.

در کف شیر نر خونخواره ای    غیر تسلیم و رضا کوچاره ای

پس به جای تکیه بر اگاهی ناقص و پندار تنگ خویش و نیز تمسک به ا راده های عجولانه و کراندار خویش باید تسلیم عقل کلی شد و به اراده ی الهی  خرسند بود و  در همه حال شاکر و صابر  تا بتوان از ستم گری و ستم پذیری گریخت . و این تنها با نگرش توحید ی و توحید افعالی به هستی میسر است که توجه کنیم بدون اراده ی الهی یک برگ هم از درخت نمی افتد و به این  نکته متفطن باشیم که : الظالم سیفی انتقم به و انتقم منه : خدا فرماید : ستمکار شمشیر من است با او  انتقام می گیرم و از او هم انتقام می گیرم.

حضرت امیر  تندیس  شکیبائی و اسطوره ی صبر می فرمایند   :>>صبرت و فی العین قذی و فی الحلق شجی : صبر و شکیبائی پیشه کردم در حالیکه استخوان در گلو و خار در چشم بود.