سلام. اگر در مورد این منزلگاه توضیح میدادین خیلی خوب بود..
سلام برشما ..و سپاس فراوان برای حضور شما ...بسیار مزین و مفتخر فرمودید. پیداست تا هنگامی که نفس ما خود را یک موجود محدود و منحاز و متمایز از هستی(توهم جدایی) می بیند و می یابد دچار دیده دوبینی و کثرت انگاری است و به تعبیر مولانا :ورنه قطره همان قطره است و پیوسته ناگزیر از اصالت و سرشت یگانه ی خود که : فطره الله التی فطر الناس علیها است دورتر می گردد و در نتیجه توحید و لوازم ان در بهترین حالت به یک صورت ذهنی و فکری برای او تبدیل می گردد و نفس او همواره بر جدائی و تمایز از همگنان و در نتیجه دیگر سازی و نابرابری (توهم برتری)تاکید می ورزد و در دور و تسلسل هویت سازی ها و دیگر سازی ها و لوازم ان گرفتار می گردد و انگاه باید شاخص حقیقت توحید و توحید حقیقی که علی بن ابی طالب است به ما یاداوری نمایند که : اتزعم انک جرم صغیر و فیک انطوی عالم اکبر ...و هنگامی از مرتبه ی نفس نامی نباتی و نفس حسی حیوانی به نفس ناطقه ی قدسی و از انجا به حریم نفس کلی الهی باریابد (مرتبه ی اولیاء الهی)انگاه خود را با کل موجودات متحد و یگانه و فانی در وجود حقیقی می یابد و انجا نقطه ی طلوع توحید است که از ژرفای جان و سرشت خود می سراید: لیس فی الدار غیره دیار
خوب میدانم که گل در عقد زنبور است ولی سودای بلبل دارد و پروانه را هم دوست میدارد ...
باران که در لطافت طبعش خلاف نیست در باغ لاله روید و.... ممنون از نوشته ی بس زیبا و تامل برانگیزتان ..صفا اوردید به خانه ی خودتان ..ولی به رغم توصیه ی شما ..باران می بارد و خورشید می درخشد ...چون این نمی تواند از درخشش با ایستد وان نمی تواند از بارش ...گل و بلبل و شمع و پروانه هم سرشت خویش را بازتاب می دهند و قل کل من عندالله ...... و بگو همه از نزد خداست ..اگر ژرف نگر باشیم درمی یابیم که همه جز تذلل در برابر آفریدگار و خضوع در برابر علت وجود خویش هیچ گریزی ندارند تکوینا ...و این سو و آن سو رفتن هیچ تغییری در اصل مسئله نمی دهد : الوجود عندنا اصیل دلیل من خالفنا علیل
سلام از لطف شما بسیار ممنون که به خانه خودتان مهمان پذیرفتید!!! خوش به حالتون که با چند کلمه خود را راضی نموده و به راحتی میتوانید به بدیهای دنیا به چشم خوبی و گذرا بنگرید و ازرده خاطر نشوید. من هم در طبیعت باران چیز بدی نمی بینم . ولی .............
سلام و صد سلام دوست مهربان ....شما میزبانید اگر افتخار بدهید !!یعنی اگر خودتان مایل باشید برای من بسی افتخار است اگر مایل باشید مشخصات این خانه را به شما هم بدهم و شما هم در ان یادداشت بگذارید ...رسم دوستی و ارزش دوستی فراسوی همه ی دنیا و مافیها است ...وقتی شما با یک دنیا شوق و صفا پا به این خانه می گذارید همه ی تنگی ها و تیرگی ها در اقیانوس محبت رنگ می بازند و در درخشش خورشید دوست هیچ می شوند ...ما رایت الا جمیلا : جز زیبایی ندیدم
سلام ممنون از لطف شما کلید دست صاحب خانه باشه بهتره!!!!!!!!!!!!!!!!! در ضمن مطالب وبلاگ شما بسیار فلسفی و دینی است و من با دانش اندک در این زمینه هم چون قطره ای در مقابل دریا میباشم شما هم که با لطف خود من را شرمنده نموده وتمام نظراتم را می گذارید پس ممنون میباشم
سلام برشما ....صاحب خانه !!!!صاحب همه ی خانه ها اوست یعنی حضرت دوست ...خانه ی حقیقی خانه ی محبت که فرمود: هل الدین الاالحب ..و الذین امنوا اشد حبا لله ... همه ی ما رهین منت اوییم و از هرگونه منت خویش به او پناه می بریم که فرمود : لا تمنوا علی اسلامکم ...و لا تبطلوا صدقاتکم بالمن والاذی ..هرچند به اعتبار من لم یشکر المخلوق لم یشکرالخالق و اینکه بنده باید سپاسگذار او در جلوه ی همه ی افریده هایش باشد ....تمنای دوستی ازژرفای جان بر می اید و دوست دارم که بگویم : متشکرم ..الحمدلله و قطره دریاست اگر با دریاست ورنه قطره همان قطره و دریا دریاست مهرتان ماندگار جانتان در صفا ...
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
سلام. اگر در مورد این منزلگاه توضیح میدادین خیلی خوب بود..
سلام برشما ..و سپاس فراوان برای حضور شما ...بسیار مزین و مفتخر فرمودید. پیداست تا هنگامی که نفس ما خود را یک موجود محدود و منحاز و متمایز از هستی(توهم جدایی) می بیند و می یابد دچار دیده دوبینی و کثرت انگاری است و به تعبیر مولانا :ورنه قطره همان قطره است و پیوسته ناگزیر از اصالت و سرشت یگانه ی خود که : فطره الله التی فطر الناس علیها است دورتر می گردد و در نتیجه توحید و لوازم ان در بهترین حالت به یک صورت ذهنی و فکری برای او تبدیل می گردد و نفس او همواره بر جدائی و تمایز از همگنان و در نتیجه دیگر سازی و نابرابری (توهم برتری)تاکید می ورزد و در دور و تسلسل هویت سازی ها و دیگر سازی ها و لوازم ان گرفتار می گردد و انگاه باید شاخص حقیقت توحید و توحید حقیقی که علی بن ابی طالب است به ما یاداوری نمایند که : اتزعم انک جرم صغیر و فیک انطوی عالم اکبر ...و هنگامی از مرتبه ی نفس نامی نباتی و نفس حسی حیوانی به نفس ناطقه ی قدسی و از انجا به حریم نفس کلی الهی باریابد (مرتبه ی اولیاء الهی)انگاه خود را با کل موجودات متحد و یگانه و فانی در وجود حقیقی می یابد و انجا نقطه ی طلوع توحید است که از ژرفای جان و سرشت خود می سراید: لیس فی الدار غیره دیار
مطالب خوبی دارید لینک شدید
سلام برشما ... خوبی در نگاه زیبای شماست .متشکرم از توجه شما ..موحد و ازاد و بالنده باشید ..
نبار باران ،
زمین جای قشنگی نیست
من از اهل زمینم
خوب میدانم که گل در عقد زنبور است ولی سودای بلبل دارد و پروانه را هم دوست میدارد ...
باران که در لطافت طبعش خلاف نیست در باغ لاله روید و....
ممنون از نوشته ی بس زیبا و تامل برانگیزتان ..صفا اوردید به خانه ی خودتان ..ولی به رغم توصیه ی شما ..باران می بارد و خورشید می درخشد ...چون این نمی تواند از درخشش با ایستد وان نمی تواند از بارش ...گل و بلبل و شمع و پروانه هم سرشت خویش را بازتاب می دهند و قل کل من عندالله ...... و بگو همه از نزد خداست ..اگر ژرف نگر باشیم درمی یابیم که همه جز تذلل در برابر آفریدگار و خضوع در برابر علت وجود خویش هیچ گریزی ندارند تکوینا ...و این سو و آن سو رفتن هیچ تغییری در اصل مسئله نمی دهد : الوجود عندنا اصیل دلیل من خالفنا علیل
سلام
از لطف شما بسیار ممنون که به خانه خودتان مهمان پذیرفتید!!!
خوش به حالتون که با چند کلمه خود را راضی نموده و به راحتی میتوانید به بدیهای دنیا به چشم خوبی و گذرا بنگرید و ازرده خاطر نشوید.
من هم در طبیعت باران چیز بدی نمی بینم . ولی .............
سلام و صد سلام دوست مهربان ....شما میزبانید اگر افتخار بدهید !!یعنی اگر خودتان مایل باشید برای من بسی افتخار است اگر مایل باشید مشخصات این خانه را به شما هم بدهم و شما هم در ان یادداشت بگذارید ...رسم دوستی و ارزش دوستی فراسوی همه ی دنیا و مافیها است ...وقتی شما با یک دنیا شوق و صفا پا به این خانه می گذارید همه ی تنگی ها و تیرگی ها در اقیانوس محبت رنگ می بازند و در درخشش خورشید دوست هیچ می شوند ...ما رایت الا جمیلا : جز زیبایی ندیدم
سلام
ممنون از لطف شما
کلید دست صاحب خانه باشه بهتره!!!!!!!!!!!!!!!!!
در ضمن مطالب وبلاگ شما بسیار فلسفی و دینی است و من با دانش اندک در این زمینه هم چون قطره ای در مقابل دریا میباشم
شما هم که با لطف خود من را شرمنده نموده وتمام نظراتم را می گذارید پس ممنون میباشم
سلام برشما ....صاحب خانه !!!!صاحب همه ی خانه ها اوست یعنی حضرت دوست ...خانه ی حقیقی خانه ی محبت که فرمود: هل الدین الاالحب ..و الذین امنوا اشد حبا لله ...
همه ی ما رهین منت اوییم و از هرگونه منت خویش به او پناه می بریم که فرمود : لا تمنوا علی اسلامکم ...و لا تبطلوا صدقاتکم بالمن والاذی ..هرچند به اعتبار من لم یشکر المخلوق لم یشکرالخالق و اینکه بنده باید سپاسگذار او در جلوه ی همه ی افریده هایش باشد ....تمنای دوستی ازژرفای جان بر می اید و دوست دارم که بگویم : متشکرم ..الحمدلله
و قطره دریاست اگر با دریاست ورنه قطره همان قطره و دریا دریاست
مهرتان ماندگار جانتان در صفا ...