فراسو

با مهربانی فراوانی گفت :

-          قبلا هم به تو گفته بودم که ما همه ... هستیم و تو هم در هر صورت یک استثناء نیستی . تو همیشه خود را ناچار به توجیه اعمالت می بینی درست مثل اینکه تو تنها کسی هستی در دنیا که اشتباه می کند . این مربوط به آن احساس همیشگی اهمیت توست . تو خیلی احساس مهم بودن داری و همینطور هم خیلی تاریخچه شخصی داری ، بعلاوه مسئولیت اعمال خودت را بعهده نمی گیری و از مرگ بعنوان مشاور استفاده نمی کنی . بالاتر از همه اینکه تو خیلی در دسترس هستی .برگرفته از کتاب: دیگر سو .