ای قصّه بهشت ز کویت حکایتى شرح جمال حور ز رویت روایتى
أنفاس عیسى از لب لعلت لطیفه اى آب خِضِر ز نوش لبانت کنایتى
کِىْ عِطرساى مجلس روحانیان شدى گل را اگر نه بوى تو کردى رعایتى
هر پاره از دل من و از غصّه قصّه اى هر سطرى از خصال تو وز رحمت آیتى
در آرزوى خاک درِ یار سوختم یاد آور اى صبا که نکردى حمایتى
اى دل به هرزه دانش و عمرت به باد رفت صد مایه داشتىّ و نکردى کفایتى
بوى دل کباب من آفاق را گرفت این آتش درون بکند هم سرایتى
در آتش ار خیال رخش دست میدهد ساقى بیا که نیست ز دوزخ شکایتى
دانى مراد حافظ ازین درد و غصّه چیست از تو کرشمه اىّ و ز خسرو عنایتى
دانى مراد حافظ ازین درد و غصّه چیست از تو کرشمه اىّ و ز خسرو عنایتى
سلام استاد
نمی دونم چرا این یه بیت شعر حال منو منقلب کرد و برد اونجایی که نباید ببره
راستی ممنونم از تعریفتون از این حقیر من باب عشق در وبلاگ خانم سهبا
سلام برشما..