الهی درخت هستی را بر نیستی ما در نیستان نفس بنما
الهی به افریده هایت راه باغ هستی که باغبانش تو هستی را نشان ده تا درختانشان را انجا غرس کنند و به تعبیر مولانا در زمین دیگران خانه نسازند
الهی ائین ازادگی از بندگی هوی که ثمره اش جز خشونت و طغیان در برابر جهان و طبیعت زیبای تو نیست را به ما بیاموز
الهی ما را از شاگردان مدرسه اسماء خود قرار ده تا کیش هماغوشی با هستی را بیاموزیم و از جزئی نگری رها شویم و در دامان طبیعت ُسازندگی محیط زیست را به جای ویرانی اش تجربه کنیم
الهی باغبانی درخت وجود ما را که خود افریدگار انی خود برعهده گیر و علف های هرز انرا خودت هرس فرما و تشنگی اش در کویر هبوط را با اب معرفت و عبودیت خود فرونشان
همای اوج سعادت به دام ما افتد
اگر ترا گذری بر مقام ما افتد
حباب وار براندازم از نشاط کلاه
اگر زروی تو عکسی به جام ما افتد
شبی که ماه مراد از افق شود طالع
بود که پرتوی نوری به بام ما افتد
به بارگاه تو چون باد را نباشد بار
کی اتفاق مجال سلام ما افتد
سلام
چوگان حکم در کف و گویی نمی زنی
باز ظفر به دست و شکاری نمی کنی
این خون که موج می زند اندر جگر تو را
در کار رنگ و بوی نگاری نمی کنی
مشکین از ان نشد دم خلقت که چون صبا
برخاک کوی دوست گذاری نمی کنی
ترسم کزین چمن نبری استین گل
کز گلشنش تحمل خاری نمی کنی
سلام برشما
سلام
...
همچنان می دوم تابه تمامیت خودم برسم.
به خورشیدزردوکرم خورده...
سلام ..
از کجا به کجا برسیم
ما زبیجاییم و بیجا می رویم
اگر تمامیت سرابی بیش نباشد چه ؟
سلام خوبی بیا تو وبم و رو بنرم کلیک کن روز آخرشه خیلی گلی
من به خدا به کمکت احتیاج دارم واسه همین نظر دادم ممنون
منتظرت هستم