۱.انسان رها از هرگونه داوری می پرهیزد و می گریزد چون پیش داوری رهایی را دربند می کند
۲. انسان رها می کوشد هر کس و هررخداد و هر کنش و واکنش را درک کند و در عین حال همواره به محدودیت دانش و ادراک خود واقف است
۳. انسان رها بی مرز است و مرزهای بت های ذهنی و عینی را پیوسته می شکند حتی مرز بت شکنی را .
۴. انسان رها در عین حال که از خودشیفتگی مثبت و اعتماد به نفس برخوردار است از هر گونه خودبینی و خود پسندی می گریزد
۵. خود دوستی او عین نوعدوستی او است.
۶. انسان رها یک نقاد تمام عیار است و در عین حال نقد او دوستی را ژرف تر می کند و مرزهای دوستی را گسترش می دهد . او هرچه را نقد می کند در گام نخست صمیمانه انرا از آن خود کرده است.
...و شما نیز می توانید به این نمایه بیفزایید . بیندیشید و بنویسید و....
انسان رها ، فارغ از هر تعصب و کینه ای ، نظرات دیگران را می شنود ، نظر خود را می گوید ، و با توکل به عادل ترین و مهربانترین قاضی هستی ، خود را به جریان زندگی می سپارد .
سلام استاد . از نظرات گرانقدر و همراهی بسیار ارزشمندتان نهایت تشکر را دارم . همیشه برقرار باشید .
سلام
نوشته های شما پتانسیل گیرایی بالایی دارد.
مادام می خوانمتان و با واج واج نوشته هایتان تکاملم را می پرورانم.
ماندگار و پاینده بمانید.
بالنده و شکوفا باد وجودتان .