الهی

هیچ لحظه ای از وقتمان و هیچ ذره ه ای از وجودمان را از طرب انگیزترین نواهای عاشقانه ات خالی مدار  

الهی قطره های شبنم بامدادی گلهای نغز ترنم گلبرگ های جان را بر برگ های خشکیده جهانمان بیفشان  

الهی دم سرد ما را به هوای گرم افتاب دیدارت گرما بخش  

الهی سرود سرد لب ها یمان را با بوسه های گرم سیماب گونه ات به ترانه های توحید و وصل مبدل گردان  

الهی خس خستم را  در بحر منت خود غرق و ناچیز گردان  

الهی جور و جفای حبیب خوشتر است از مهر و وفای رقیب  پس چگونه باشد که از حبیب جز مهر و وفا نترواد ...تو با خدای کار خود انداز و دل خوش دار     که رحم اگر نکند مدعی  خدا بکند

خدایا شرمسارم که بنده پرمدعا و سیه روزگار توام  اما سرافرازم که افریده تو و بنده توام

الهی کفی بی عزا ان اکون لک عبدا   و کفی بی فخرا ان تکون لی ربا