الهی از انحطاط خود چه گویم که سراسر نقص و نیازم و از حاجت چه خواهم که یک پارچه فقر و فنایم و از گناه و خطا چه گویم که اکنده از سوز و گدازم
الهی تو را چگونه ستایم که زبانم قاصر از ثنای توست و چگونه ثناگوی تو نباشم که هماره و هر لحظه مرهون جو د و غرق احسان توام
الهی با چه روی روبه تو ارم که از شرم روی دیدنت ندارم
چگونه انکس که با بندگانت بدی روا داشته با افریدگارشان به گفتگو نشیند
الهی ما را از زیر بار حق الناس به لطف عمیم خود و فضل شمیم خود رهایی بخش
ای انکه ولله میراث السموات و الارض
مهربانترینم :
چونان همیشه حتی برای یک لحظه تنهایم مگذار ! که بی تو دمی نخواهم بود .
یا خبیرا بفقری و فاقتی...
یا علیما بضری و مسکنتی....
ای کاش همه ی انسان ها معنا و مفهوم حق الناس رو درک می کردن و این نکته رو هم فراموش نمی کردن که حق الناس از هر حقی بالاتره