اکنون وقتی ادمی در احوال اندیشمندان پیشین این دیار کندوکاو می کند به نکاتی برمی خورد که شاید برای بیشتر ابنای زمان ما به افسانه بیشتر شبیه باشد تا واقعیت ...عشق به گمنامی و دوری و پرهیز و گریز از شهرت و نهایت فروتنی و تواضع ....اری اینک کتابی با عنوان :نامه شهیدی را تورق کردم این کتاب در احوال دانشمند و استاد فقید دانشگاه تهران اقای دکتر سید جعفر شهیدی مترجم نهج البلاغه و نویسنده کتاب جنایات تاریخ و و تاریخ تحلیلی اسلام است . در این کتاب بارها به مناعت طبع و شهرت گریزی پایبندی ایشان به نماز اول وقت و نیز تهجد و نماز شب و در عین حال پنهان داشتن این احوال از دیگران اشاره شده است . در ص ۶ این کتاب امده است :اگر کسی بتواند وظیفه خودش را که اجتماع به وی محول کرده خوب انجام بدهد منتی بر کسی ندارد و اجرش نزد خداست .