در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

   ....صراحی می ناب و سفینه غزل است        

جریده رو که گذرگاه عافیت تنگ است      پیاله گیر  که عمر عزیز بی بدلست 

نه من زبی عملی در جهان ملولم و بس     ملالت علما هم زعلم بی عمل است  

به چشم عقل در این رهگذار پراشوب       جهان و کارجهان بی ثبات و بی محل است 

بگیر طره مه طلعتی و قصه مخوان   که سعد و نحس زتئاثیر زهره و زحلست 

دلم امید فراوان زوصل روی تو داشت        ولی اجل بره عمر رهزن املست