فقط یک حقیقت وجود دارد که مطلق است و باقی همه نسبی است و ناپایدار ....اری لیس فی الدار غیره دیار ..و به درستی گفته اند : عصاره خلقت محبت است ...
خلل پذیر بود هر بنا در جهان که می بینی به جز بنای محبت که خالی از خلل است
اری هرگاه و به هرمیزان که مزه دوستی را چشیدی شاهد زیبای حقیقت را در اغوش کشیده ای
و بر این پایه سلوک و سیر انسان به یک محبت گسترده و بی مرز و بیکران به اقیانوس دانش و حقیقت و حکمت که جز ذات حضرت حق نیست خواهد انجامید و همه جویبارها به همان اقیانوس خواهند ریخت ...الهی کیست که طعم شیرین محبت تورا بچشد و برجای تو درجستجوی دیگری باشد ....چه اینکه همه تویی و در تو همه چیز و همه کس را یکجا می توان یافت و من احسن من الله صبغه ..و الذین امنوا اشد حبا لله ....باورمندان ببش از همه خدا را دوست دارند و چون افریدگار را دوست دارند همه افریده هایش را در ژرفای جان می پذیرند و بدین پذیرش مبتهج اند...اری این است معنای اطاعت از خدا و رسول : یعنی با طوع و رغبت به سوی حقیقت که اصل وجود ادمی است شتافتن ..و طوع و رغبت در مقابل کره و اکراه است که لا اکراه فی الدین ...
و چه زیباست محب حب حبیب بودن که اگر این بیابیم دیگر آشفته هیچ نخواهیم شد که این خود همه چیز است
یا حق
و چه شورانگیز است برخورداری از سلوک سکوت ....